ÖKC ÖZELLİK ARZ EDEN DURUMLAR

1-GİRİŞ

Anayasamızın Vergi Ödevi başlıklı 73′üncü maddesine göre; herkes kamu giderlerini karşılamak üzere, mali gücüne göre vergi ödemekle yükümlüdür. Beyan ettikleri matrahlar üzerinden vergilendirilen vergi mükellefleri, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’na göre, ekonomik faaliyetlerini ve üçüncü şahıslarla olan münasebet ve muamelelerini tevsik etmeye mecburdurlar. İspat edici vesikalar arasında yer alan ve mükelleflerin belge düzenleme ödevini kolaylaştıran ödeme kaydedici cihaz fişleri, 1985 yılından itibaren bu cihazların kullanılmaya başlanmasıyla ekonomik faaliyetlerin belgelendirilmesinde önemli bir yer tutmuştur.

Bu itibarla, ödeme kaydedici cihaz (ökc) kullanan ve kullanması gereken mükelleflerin bilmesi gereken konular ile özellik arz eden durumlar, makalemizin ilerleyen bölümlerinde açıklanmıştır.

2-KİMLER ÖKC KULLANMAK ZORUNDADIR

Bilindiği üzere 3100 sayılı kanuna göre, satışı yapılan malları aynen veya işlendikten sonra satışını yapanlar dışındaki kimselere satan veya aynı kimselere hizmet veren (perakende olarak mal ve hizmet satan) birinci ve ikinci sınıf tüccarlar, genel olarak ödeme kaydedici cihaz kullanmak zorundadır.

Bu cihazlar kullanılmak suretiyle düzenlenen fişler, 3100 sayılı Kanunla ilgili Genel Tebliğlerde açıkça belirtildiği üzere, Vergi Usul Kanunu’na göre perakende satış vesikası olarak kabul edilmektedir.

3-ÖDEME KAYDEDİCİ CİHAZLARI KULLANMA MECBURİYETİ DIŞINDA BIRAKILANLAR

3100 sayılı Kanunun 1 inci maddesinin 3 üncü bendinin Maliye Bakanlığı’na verdiği yetkiye dayanılarak, münhasıran aşağıda belirtilen faaliyetlerle uğraşan mükelleflerin, Vergi Usul Kanununun ilgili hükümlerinde belirtilen fatura veya perakende satış fişlerini düzenlemeleri şartıyla ödeme kaydedici cihazları kullanma mecburiyeti dışında bırakılmaları uygun görülmüştür.

-Devlete ait tekel maddelerinin ticareti,

-Gazete satışı ,

-Oda ve yatak kiralanması şeklindeki otelcilik ve pansiyonculuk,

-Bankacılık ve sigortacılık faaliyetleri,

-PTT hizmetleri,

-Kara, hava, deniz ve demiryolları ile yapılan yolcu ve yük taşımacılığı,

-Giriş bileti karşılığında verilen hizmetler,

-Eğitim, öğretim ve kreş işletmeciliği,

-Spor toto, milli piyango, at yarışları ile diğer müşterek bahis ve talih oyunları bayiliği,

-Elektrik, su ve havagazı işletmeleri,

-Satışlarının tamamını fatura ile belgelendirmek durumunda olanlar (örneğin otomobil alım satımı yapanlar vs.),

-Tarım alet ve makinalarının satışı (ayrıca yedek parça satılmaması şartıyla),

-Posta pulu, jeton ve 3468 sayılı Kanuna göre verilen ruhsat tezkeresine dayanılarak yapılan pul ve kıymetli kağıtların satışı,

-Şehiriçi toplu taşımacılıkta kullanılan abonman biletlerinin satışı,

-Elektrik, Su, Havagazı ve Kalorifer tesisatçılığı faaliyeti (aynı zamanda tesisat malzemeleri satışı da yapanlar hariç),

-Terzilik faaliyeti (aynı zamanda kumaş ticaretinde bulunanlar hariç),

-Marangozlar (ağacı bilfiil işleyerek eşya haline getirip satanlar ile ağaçtan yapılma deniz taşıtlarının onarımı işiyle uğraşanlar),

-Mermerciler (Süs eşyaları hariç tutulmak şartıyla mermeri işleyerek satanlar),

-Yorgancılar ve hallaçlar (Aynı zamanda, yorgan alım satımı yapanlar hariç),

-195 sayılı Kanuna göre ilan yayınlama hakkı kazanan gazeteler ile bu gazetelerin basımını yapan matbaa işletmecileri (perakende olarak kitap, matbu evrak, kartvizit, düğün davetiyesi ve benzeri şeylerin basım ve satışını yapanlar hariç),

-Sanat ürünlerinin satışı ile uğraşan sanat galerileri,

-Yedek parça satışı yapmayan oto sanatkarlarından (motorlu kara taşıtlarının bakım ve onarımı ile uğraşanlardan);

Oto Boya ve Kaportacıları,

Oto Şase, Damper ve Karoser Tamircileri,

Oto Motor Yenileme (Rektifiye) işi ile uğraşanlar,

Oto Sibop Yuva Taşımacıları ve Motor Dikişçileri,

Oto Döşemecileri,

Oto Elektrik, Bobinaj ve Kilometre Tamircileri,

Oto Eksoz ve Kaynakçıları,

Oto Fren Tamircileri ile Conta ve Balatacıları,

Oto Makas Tamircileri,

Oto Rot Balans Tamircileri ve Far Ayarcıları,

Oto Radyatör ve Kalorifer Tamircileri,

Oto Mazot Pompa Ayar ve Enjektör Tamircileri,

Oto Camcıları,

Oto Motor ve Karbüratör Tamircileri,

Oto Lastik, Jant Düzeltme ve Kriko Tamircileri,

Oto Demirdaim Tamircileri,

Oto Ziftlemecileri,

Traktör Tamircileri,

Motosiklet, Mobilet ve Triportör Tamircileri,

İş Makinaları, Zirai Aletler ve Hidrolik Tamircileri,

Oto Nikelajcıları,

Oto Kilit ve Yay Tamircileri,

Oto Plakacıları,

Oto Mazot ve Benzin Depoları Tamircileri,

Oto Akü Tamircileri.

-Elektrik bağlantısı olmayan ekmek büfeleri,

-Şirket şeklinde teşkilatlanan tabipler (Diş, Kulak, Burun, Boğaz ve Göz Doktoru gibi),

-Elektrikli, elektronik ve mekanik ev aletlerinin bakım ve onarımı işi ile uğraşanlar (ayrıca yedek parça satışı yapılmaması şartıyla),

-Oto Komisyoncuları (Motorlu Kara Taşıtlarının alım, satım ve kiralanması ile ilgili işlere tavassut edenler),

-Nakliye Komisyoncuları,

-Plastik Doğramacıları,

-Mobilyacılar,

-Ağaç işleri ile uğraşanlardan,

Keresteciler,

Doğramacılar,

Dülgerler,

İskeletçiler (sandalye, koltuk vb.),

Döşemeciler,

Hızarcılar ve bıçkıcılar,

Sandıkçılar ve ambalajcılar,

Oymacı, tornacı ve ağaç oyuncakları,

Parkeciler,

Cilacı, lakeci ve polyesterciler,

Aksesuarcılar (sehpa, zigon sehpa, TV sehpası,

abajur vb.),

Dekorasyoncular,

Karasörcüler (at arabası, römork, kamyon kasası),

Elek kasnağı, askı, makara, mandal ve bastoncular,

Sepetçiler ve sapçılar,

Mobilya imalat ve satıcıları (plastik veya sair maddelerden mobilya eşyası imal eden ve satanlar dahil).

-Mahrukatçılar.

-Her türlü inşaat işi ile uğraşanlar (yol, su, kanalizasyon, kuyu açma, hafriyat, duvar örülmesi, sıva, boya, badana, elektrik, sıhhi ve kalorifer tesisatı, karo ve fayans işleri, cam takılması, her türlü doğrama işleri, parke döşemesi, çevre düzeni ve benzeri işler),

-Radyo, televizyon, gazete, dergi ve benzeri basın ve yayın araçları ile ilan ve reklamcılık faaliyetleri ile iştigal edenler,

-Münhasıran günlük müşteri listesinde kayıtlı müşterilerine hizmet veren otel, motel ve pansiyon işletmecileri,

-195 sayılı Kanun çerçevesinde faaliyet gösteren ilan ve reklam prodüktörleri. (ilan ve reklam ajansları),

-7397 sayılı Kanunda geçen sigorta ve reasürans şirketleri, sigorta ve reasürans aracılığı hizmeti yapanlar ile bu Kanun kapsamına giren konularda faaliyet gösteren kişi ve kuruluşlar. (sigorta şirketleri ve sigorta acenteleri vb.),

-1618 sayılı Kanuna göre kurulan seyahat acenteleri,

- Pazar takibi suretiyle iş yapanlar,

-Hazine ve Dış Ticaret Müsteşarlığınca döviz alım satımına yetkili kılınan müessese ve kurumlar,

-Satışlarını adisyon tipi perakende satış fişi ile belgelendirmek isteyen kahvehane ve çay ocağı işletmeleri,

-Demirciler (tornacı, tesviyeci, frezeci ve kaynakçılar dahil, süs eşyası yapanlar hariç olmak üzere, demiri ve demirden mamul maddeleri, sıcak ve soğuk olarak dövmek, doğramak, kaynak yapmak veya sair şekillerde işlemek suretiyle faaliyet gösterenler),

-Alüminyum doğramacıları (alüminyumu kesmek, bükmek gibi veya sair şekillerde bilfiil işleyerek eşya haline getirip satanlar),

-İnşaat müteahhitleri (gayrimenkullerin alım satım ve inşaa işleri ile uğraşanlar),

-Emlak komisyoncuları (gayrimenkullerin alım satım ve kiralanması ile ilgili işlere tavassut edenler),

-Şirket şeklinde teşkilatlanan yeminli mali müşavir, avukat, mimar ve mühendis gibi gelir vergisi kanununa göre serbest meslek erbabı sayılan kişiler.

Şu kadar ki, bu mükelleflerin, anılan madde uyarınca mecburiyet dışında bırakılmaları, Maliye Bakanlığı’nca gerek görülen hallerde bilahare mecburiyet kapsamına alınmalarına engel değildir.

4- ” Z” RAPORLARININ ALINMASI, MUHAFAZASI VE İBRAZI

Ödeme kaydedici cihaz kullanan mükelleflerin, cihaz kullanmak suretiyle satış yaptıkları her bir iş gününün sonunda “Z” raporu ( günlük kapanış fişi) alma, bu raporlardan katma değer vergisi beyannamesi verilmeyen günlere ait olanlarını iş yerinde, KDV beyannamesi verilen günlere ait olanlarını ise iş yeri dışında kayıt ruloları ile birlikte saklama ve istendiğinde Maliye Bakanlığı denetim elemanlarına ibraz etme yükümlülükleri bulunmaktadır.

Ödeme kaydedici cihaz kullanan mükellefler,”Z” raporlarının aslı herhangi bir nedenle iş yerinde olmadığı takdirde, bunun yerine o anda cihazın üzerinde veya iş yerinde bulunan, kayıt rulosundaki 2′nci nüshasını denetim elemanlarına ibraz edebileceklerdir. Bu şekilde “Z” raporunun aslı yerine kayıt rulosundaki örneğini ibraz eden mükelleflere “Z” Raporunun aslını iş yerinde bulundurmadığı ve ibraz etmediği gerekçesiyle ceza kesilmeyecektir.

Ayrıca, söz konusu “Z” raporunun alınmasını gerektiren süre, bir gün içerisindeki faaliyeti (saat 00′dan 24′e kadar geçen süredeki satışları) kapsamaktadır. Ancak günün sonunda gece saat 24′den sonra da bir süre açık kalan işletmelerde, saat 24′den sonra gerçekleştirilen satışlar, tarih olarak bir sonraki güne kalmakla beraber, bir önceki gün başlatılmış olan faaliyetin uzantısı diğer bir ifade ile devam niteliğindedir.

Bu nedenle, gece saat 24′den sonra bir süre daha faaliyetine devam eden mükellefler günlük olarak almak zorunda oldukları “Z” raporlarını, faaliyetlerinin bitiş saatinde (işletme gece saat 03′de kapanmışsa 03′de, 04′de kapamışsa 04′de) alacaklardır.

Gece saat 24′den sonra alınan “Z” raporlarının üzerinde yazılı hasılat, cihazın kullanılmaya başlandığı günün (“Z” raporunun alındığı tarihe göre bir önceki günün) hasılatı olarak değerlendirilecektir.

5- ÖDEME KAYDEDİCİ CİHAZLARIN BAKIM VE ONARIMI

3100 sayılı Kanunla ilgili 1 Seri Nolu Genel Tebliğin X-B bölümünde; üretici ve ithalatçı kuruluşların bakım ve onarım servislerinin, onaylanan cihazları kendilerine başvuru tarihinden itibaren en çok 72 saat içinde çalışır hale getirecekleri açıklanmıştır. 10.02.1994 tarih ve 21845 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanan 49 sıra nolu ÖKC Genel Tebliği ile söz konusu 72 saatlik süre 5 güne çıkarılmıştır.

Ödeme kaydedici cihazların mali hafızasının kapasitesinin dolması veya arızalanması sebebiyle değiştirilmesi ve mahalli servis teşkilatında yapılmayacak derecede arızalı olması nedeniyle fabrikaya gönderilmesi gereken hallerde, yetkili servis elemanının düzenleyeceği rapora göre bu 5 günlük süre ilgili vergi dairesince 30 güne kadar uzatılabilecektir.

Kullanmakta oldukları ödeme kaydedici cihazları arızalanan mükellefler ise en geç arızanın meydana geldiği günü takip eden günün sonuna kadar yetkili bakım ve onarım servislerine başvuruda bulunarak yukarıda belirtilen süreler içerisinde cihazlarının onarımını yaptıracaklardır. Yetkili servislerin onarım süresi mükelleflerin kendilerine başvurdukları tarihten itibaren başlayacaktır. Resmi tatil günlerine rastlayan süreler, bu müddet kadar uzayacaktır. Mükellefler cihazlarının arızalı olduğu günlerde yapacakları satışlarını, Vergi Usul Kanununa göre düzenleyecekleri fatura veya perakende satış fişleri ile belgelendireceklerdir.

6- ÖDEME KAYDEDİCİ CİHAZ LEVHASI

Ödeme kaydedici cihaz levhasına ilişkin açıklamalar Katma Değer Vergisi Mükelleflerinin Ödeme Kaydedici Cihazları Kullanmaları Mecburiyeti Hakkındaki 3100 sayılı Kanunun 3 ve 27 Sıra nolu Genel Tebliğlerinde yer almıştır. Buna göre kullanmak üzere ödeme kaydedici cihaz alan mükellefler cihazlarını, alış faturasının düzenlendiği tarihten (fatura tarihi dahil) itibaren on beş gün içerisinde bağlı bulundukları vergi dairesine bir dilekçeyle (alış faturası örneği, cihaz sicil numarası, cihazdan alınan bir fiş örneği de dahil olmak üzere gerekli belgeleri eklemek suretiyle) bildirerek kayıt ettirecekler ve bu işlemle birlikte her bir cihaz için ayrı ayrı olmak üzere “Ödeme Kaydedici Cihazlara Ait Levha”yı vergi dairesinden alarak işyerlerinde devamlı surette görülebilecek bir yere asacaklardır.

7- ÖZELLİK ARZ EDEN BAZI DURUMLAR

7.1. Otel ve pansiyon hizmeti yanında lokanta, pastane, kafeterya, bar gibi hizmet veren işletmelerin ek faaliyetleri ödeme kaydedici cihaz mükellefiyetini gerektirmektedir.

7.2. Fatura verme mecburiyeti 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 232 nci maddesinde belirtilmiştir. 2008 yılı için 600,00 YTL’nin altında kalan satışlar için müşterilerin istemesi halinde (nihai tüketicilere) fatura düzenlenmelidir.

7.3. Müşteriye verilen fişlerinin okunaklı olmasına, bu fişlerde satışı yapılan mal ve hizmet cinslerinin anlaşılır bir şekilde gösterilmesine, KDV oranlarında yapılan değişikliklerin zamanında uygulanmasına dikkat edilmelidir.

7.4.Cihazların elektrik kesilmesi, bakım, onarım, arıza gibi kullanılmadığı hallerde perakende satış fişi veya fatura düzenlenmelidir.

7.5. Tüp gaz dağıtımı, evlere tamir ve servis gibi işin özelliğine göre sabit iş yeri dışında iş yapan ve iş bedelini iş yeri dışında tahsil etmek mecburiyetinde bulunan mükellefler bu gibi durumlarda perakende satış fişi veya fatura kullanabileceklerdir.

7.6. Basit usulde vergilendirilen mükellefler istemeleri halinde ödeme kaydedici cihaz kullanabileceklerdir.

7.7. Ödeme kaydedici cihaz kullanmak mecburiyetinde olan mükellefler, bu mecburiyetin başladığı tarihten itibaren (yeni işe başlayanlarda işe başlama tarihinden itibaren) 30 gün, kalkınmada öncelikli yörelerde 60 gün içerisinde ödeme kaydedici cihaz kullanmaya başlayacaklardır.

7.8. Akaryakıt satışı (LPG dahil) yapan mükellefler için akaryakıt pompalarını, ödeme kaydedici cihazlara bağlatma zorunluluğu getirilmiştir.

3100 sayılı Kanunla ilgili olarak yayımlanan 58 Sıra nolu Genel Tebliğin 1/d bölümünde, mükelleflerin ticari, zirai ve mesleki faaliyetleriyle ilgili olarak satın aldıkları akaryakıt bedeli karşılığında düzenlenecek ödeme kaydedici cihaz fişlerinin gider belgesi olarak kabul edilmesinin, uygun görüldüğü açıklanmıştır.

Yine Maliye Bakanlığı’na tanınan yetkiye dayanılarak, 68 sıra nolu ÖKC Genel Tebliği ile akaryakıt pompalarının bağlı olduğu ödeme kaydedici cihazlar kullanılmak suretiyle otomatik olarak düzenlenen fişlerin, fatura düzenleme tutarının altında veya üstünde olsa dahi “Fatura Yerine Geçen Belge” olarak kabul edilmesi ve bu şekilde belgelenen satışlar dolayısıyla nihai tüketiciler veya vergi mükelleflerince yapılan fatura düzenleme taleplerinin dikkate alınmaması, uygun görülmüştür.

7.9. Biletle girilen eğlence yerlerini işletenlerden 2464 sayılı Kanunun 21 inci maddesinin (I) numaralı bendinin (1) ve (2) numaralı alt bentleri kapsamında faaliyette bulunan (sinemalarda yerli ve yabancı film gösteren) mükellefler istemeleri halinde giriş biletlerini, Katma Değer Vergisi Mükelleflerinin Ödeme Kaydedici Cihazları Kullanmaları Mecburiyeti Hakkında 3100 sayılı Kanunun 5 inci maddesine göre Maliye Bakanlığı’nca onaylanan ödeme kaydedici cihazlarla düzenleyebileceklerdir. Bu şekilde düzenlenen ödeme kaydedici cihaz fişleri, “Giriş Bileti” olarak addedilecektir.

Giriş bileti düzenlemede kullanılacak olan Maliye Bakanlığı’ndan onaylı ödeme kaydedici cihazların kağıt rulolarına, 2464 sayılı Kanununun 21 inci maddesi ile getirilen “Belediyeler Tarafından Özel Damga Konulması Şartı” aranmayacaktır. (63 sıra nolu ÖKC Genel Tebliği)

7.10. Şehirler arası yolcu taşıma işiyle uğraşan otobüs işletmecilerinin yaptıkları yolcu taşıma hizmeti karşılığında, bilgisayar bağlantılı ödeme kaydedici cihazlar kullanılabilecek ve bu cihazlar vasıtasıyla merkez, şube veya acenteler tarafından düzenlenen fişler, Vergi Usul Kanununda yer alan yolcu taşıma bileti olarak kabul edilecektir. (356 sıra nolu VUK Genel Tebliği)

7.11. Ödeme kaydedici cihaz kullanan kahvehaneler, müşterinin çay, kahve ve meşrubat siparişlerini yerine getirirken, her sipariş için ödeme kaydedici cihaz fişi verme yerine hizmetin tamamlanıp, müşterinin hesabını ödemesi sırasında ödeme kaydedici cihaz fişi verebilecektir. Ancak, dileyenler her sipariş için ayrı ayrı ödeme kaydedici cihaz fişi verebilecektir. Ayrıca, ödeme kaydedici cihaz kullanılan kahvehaneleri işleten mükellefler, bu işletmelerindeki satışlarını münhasıran ödeme kaydedici cihaz fişiyle belgelendireceklerdir. Diğer bir anlatımla bu mükellefler hasılatını belirlemek için adisyon tipi perakende satış fişi düzenleyemeyeceklerdir.

7.12. Fırın işletmecileri, ekmek bayileri, alkollü içki, alkolsüz meşrubat ve dondurma satıcıları ile tuvalet işletmecilerinin, ödeme kaydedici cihazları süresinde almaları ve bu cihazları kullanmak üzere işletmelerinde bulundurmaları şartıyla, belirtilen türdeki emtia satışları veya hizmet ifaları için satış süratinin hızlı, müşterinin yoğun olduğu ve bu nedenle de ödeme kaydedici cihazların yetersiz kaldığı zamanlardaki faaliyetlerinde, diledikleri takdirde dip koçanlı perakende satış fişlerini veya giriş biletlerini de ayrıca kullanabileceklerdir. Bu mükellefler diğer zamanlardaki mal satışları veya hizmet ifaları için ödeme kaydedici cihaz fişi vermek zorundadır.

8- CEZAYI GEREKTİREN FİİLLER VE CEZALARI

8.1. 213 Sayılı Kanun Madde 353/2 ve Madde 352-II/7

1. 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 353/2′nci maddesine göre, ödeme kaydedici cihazla verilen fişin düzenlenmediğinin veya gerçeğe aykırı olarak düzenlendiğinin tespiti halinde, her bir belge için 149,00 YTL* özel usulsüzlük cezası kesilir. (01.01.2008 tarihinden itibaren geçerli olan bu ceza tutarı, 378 sıra nolu V.U.K Genel Tebliği ile belirlenmiştir.)

2. Üzerindeki bilgileri tam ve açık olmayan, silik veya okunaksız olan ve tarih ve saati doğru olmayan fişleri veren mükellefler hakkında, Vergi Usul Kanunu’nun 352-II/7 maddesine göre ikinci derecede usulsüzlük cezası kesilmektedir.

8.2. 3100 Sayılı Kanun Mükerrer Madde 8

1. Onaylanan modele uygun üretim veya ithalat yapmayan, cihazları satışa sunmadan önce Maliye Bakanlığının özel mührü ile mühürletmeyen, servis teşkilatını (satış, bakım-onarım) kurmayan, satışını yaptığı her cihazın yedek parça da dahil olmak üzere az on yıllık bakım ve onarımını sağlayamayan üretici ve ithalatçı kuruluşlar ile süresi içerisinde ödeme kaydedici cihaz almayan, cihazları bozan, bozuk cihazları kullanan veya başkalarının kullanmasına izin veren mükellefler adına Vergi Usul Kanununun 353.maddesinin 8 numaralı bendinde yazılı özel usulsüzlük cezası kesilir. (2008 yılı için 500,00 YTL)

Üretici veya ithalatçı kuruluşlar Maliye Bakanlığının özel mührü ile mühürlenen her 500 cihaz için en az bir eleman bulunduracak şekilde yurt sathına yayılmış bakım ve onarım teşkilatlarını kurmak zorundadırlar.

2. Maliye Bakanlığınca belirlenip açıklanan usul ve esaslara uymayan üretici veya ithalatçı kuruluşlar, bunların satış, bakım-onarım servislerinde görevli elamanları ile ödeme kaydedici cihazları kullanma mecburiyeti bulunan mükellefler hakkında, her bir tespit için Vergi Usul Kanununa bağlı usulsüzlük cezalarına ait cetvelde yer alan birinci derecede usulsüzlük cezalarının beş katı uygulanır.

3. Bu kanunun uygulanması ile ilgili olarak Maliye Bakanlığından onay alan üretici veya ithalatçı kuruluşlar kurmuş oldukları satış ve bakım-onarım servisleri ile birlikte müteselsilen sorumludurlar.

4. Satışını yaptıkları cihazları (daha önce satılan ve halen mükelleflerce kullanılanlar da dahil) Maliye Bakanlığınca uygun görülen şekilde düzenlemeyen veya arızalandığı halde çalışır hale getirmeyen üretici veya ithalatçı kuruluşlar, düzenlemedikleri veya çalışır hale getirmedikleri cihazların rayiç veya emsal bedelini ilgili mükellefe ödemek zorundadırlar.

8.3. 3100 Sayılı Kanun Madde 9

Üretici ve ithalatçı kişi veya kuruluşlar tarafından kurulan servislerde bakım ve onarım işlerini yapacak teknik görevlilerin Maliye Bakanlığı tarafından sicilleri tutulur, kendilerine tanıtıcı bir yetki belgesi ve özel mühür verilir. Kaydedici cihazların bakım ve onarımı sadece kendilerine yetki belgesi verilen kimseler tarafından yapılabilir. Verilen yetkiyi kötüye kullananların yetki belgeleri iptal edilir. Ayrıca bunlar adına Vergi Usul Kanununun 353.maddesinin 8 numaralı bendinde yazılı cezanın iki katı tutarında usulsüzlük cezası kesilir. (500,00 x 2 = 1.000,00 YTL)

8.4. 20 Sıra Nolu ÖKC Genel Tebliği

Aşağıda açıklanan usul ve esaslara uymayan, üretici veya ithalatçı kuruluşlar, bunların satış, bakım-onarım servislerinde görevli elemanlar ile ödeme kaydedici cihazları kullanma mecburiyeti bulunan mükellefler hakkında; her bir tespit için ayrı ayrı olmak ve mükellef grupları dikkate alınmak suretiyle, Vergi Usul Kanununa bağlı “Usulsüzlük Cezalarına Ait Cetvel”de yazılı birinci derece usulsüzlük cezalarının beş katı uygulanacaktır.

1. Maliye Bakanlığı’ndan onay alan üretici veya ithalatçı kuruluşlarca;

-Cihazlar için satış tarihinden geçerli olmak üzere asgari bir yıllık garanti verilmemesi,

-Bakanlığımızca cihazlar üzerinde gerçekleştirilmesi uygun görülen teknik düzenlemelerin süresinde veya gerektiği şekilde yapılmaması,

2. Ödeme kaydedici cihazları satan mükelleflerce;

-Cihazların süresinde ve eksiksiz olarak kullanıcı mükelleflere teslim edilmemesi,

-Mükellef olmayanlara satış yapılması,

-Cihaz ruhsatnamesinin satışa ilişkin kısımlarının gerektiği şekilde doldurulmaması veya imzalanmaması,

-Satılan cihazların süresinde vergi dairelerine bildirilmemesi

3. Bakım, onarım servislerinde görevli elemanlarca:

-Kullanıcının talebine rağmen cihazların Bakanlığımızca belirlenen süreler içerisinde çalışır hale getirilmemesi veya usulüne uygun olarak programlanmaması,

-Yapılan teknik müdahalelerin gerektiği şekilde cihaz ruhsatnamesine kaydedilmemesi,

-Servis istasyonlarında bulunması gereken defter, belge ve bilgi formlarının gerektiği şekilde kullanılmaması veya bilgi formlarının süresinde vergi dairelerine gönderilmemesi,

-Bakanlığımızın yoklama ve incelemeye yetkili elemanlarına gereken yardım ve kolaylığın gösterilmemesi,

4. Kullanmak üzere ödeme kaydedici cihaz alan mükelleflerce;

-Alınan cihazların süresinde vergi dairesine kayıt ettirilip, ödeme kaydedici cihazlara ait levhanın alınmaması veya asılmaması,

-Cihazlarda meydana gelen arızaların süresinde yetkili bakım-onarım servisine bildirilip arızanın giderilmesinin sağlanmaması,

-Cihazların programlama işlemlerinin, süresi içerisinde usulüne uygun olarak yaptırılmaması,

-Bakanlığımızca cihazlar üzerinde gerçekleştirilmesi uygun görülen teknik veya fonksiyonel düzenlemelerin yaptırılmaması,

-Cihaz kullanılmak suretiyle satış yapılan her bir iş gününün sonunda “Z” raporunun (günlük kapanış raporu) alınmaması,

-Cihazlarla ilgili ruhsatname, kullanma kılavuzu, levha, günlük kapanış raporu ve kayıt rulolarının usulüne uygun olarak muhafaza edilmemesi,

9- SONUÇ

İspat edici vesikalar arasında yer alan ve mükelleflerin belge düzenleme ödevini kolaylaştıran ödeme kaydedici cihaz fişlerinin düzenlenmesine ve bu cihazların kullanılmasına yönelik olarak önceki bölümlerde gerekli açıklamalar yapılmıştır. Ödeme kaydedici cihaz kullanan ve kullanması gereken mükelleflerin herhangi bir cezalı durumla karşılaşmamaları için açıklanan konuları bilmeleri ve bu konuların uygulanmasında gerekli hassasiyeti göstermeleri gerekmektedir.

Benzer Konular:

1. DEFTER TASDİKLERİ VE ÖZELLİK ARZ EDEN KONULAR
2. İşletmelerin Yabancı kaynak alımlarındaki vergisel durumlar
3. SİLİK VE OKUNAKSIZ YAZAR KASA FİŞLERİ GEÇERSİZDİR
4. Ödeme kaydedici cihazlar 3100 Sayılı Kanun
5. DOKTORLARIN POS CİHAZI KULLANMA MECBURİYETİ